Cem karaca yorumu ile en sevdiğim türkü.
Muş'ta, Bitlis'te, Tatvan ve Ahlat'ta, Bingöl'de, hınıs'ta, Diyarbakır kulp'ta yağan kar altında cefa çekerken az dinlemedik.
Şehirde eğlencesinde bir beyaz türk değil, dağ taş gezen yörük Türkmen gibiydik.
Rahata, eğlenceye halen alışabilmiş veya sevebilmiş değilim, yaylalar dışında huzur bulamaz göçebe ruhum.
