221.
-
müthiş bir nazif şenağlar şiiri.
pencerenin pervazında
durdum da düştüm
bir vefasızın
aklı selim çıkarımlarına
tutulurken ay ve güneş
ters bakan her çift göz
ve bir genç kadının
çığlığımsı inlemeleriyle
peynir ekmek gibi
yüreklendirirken sevdiklerini
bir dost omzuna baş
şakayla sıkarken taşaklarını
sabır çekmek
çile çekmek
her şeyden önemlisi
otuzbir çekmek
zıpkın gibi çelik
zartlamalar arasında zortlamaları
ayırt etmek gibi
çabalarım da olmuştu
seninle düşerken dara
tek bir diş çekerken telefonum
mutlaka vardır kenarda
bir miktar atıl fonum
m.ö. 43 / rize
