kanatlarım var ruhumda,
uçamıyorum.
daş atan kafama şemtin çocukları
yeni gibi kokan yasemenler,
savaşın esiri bir sevgi bahçesi.
yenilenen hayatların karşısına çıkıp
asılan battal beden iç çamaşırların
uçuşması gibi rüzgarda,
paraşüt gibi sütyenlerin arasında.
ancak ben, uçamıyorum
kanatlarım varken ruhumda.
