En çok yörük ve göçmenlerin yaptığı denmiş. Kim bilir, belki de.
Ama olması gereken bir şey, güzel bir şey.
Memleketçilik bir kente olan aidiyet bağındır. O şehirdeki yaşanmışlığın, ataların ve dedelerinin yurt bildiği yerdir. Başın sıkışsa herkes git dese dahi, gel hoşgeldin diyecek olan yerdir sana. Belki eksikleri olan ama güvende hissettiğin, Sana ait olan, senden olan yerdir.
Bu bağa sahip olan kişi şehri gelişsin ister. istanbul'a göç edeyim, köy olsun demez. Son noktaya dek yuvasını terk etmez. Zorunda kalırsa bile elbet geri dönmesini bilir.
Memleketiyle aidiyet bağını kuramayan insan ve ailesi, birkaç on yıl sonra ilk fırsatta ülkesine olan bağlılığını da sorgular.
Farklı düşünce tipleridir.
Körü körüne devletçi olunmamalıdır. Yurtdışında da yaşayabilirsin bir süre. Ama memleketine, ülkenle bağın kalmıyorsa ha varsın ha yoksun benim için.
