annenin garip huyları

kendisine yönelik eleştirilere cevap vermek yerine karşısındaki insan kendisine sövüyormuş gibi bir tavır sergilemeyi tercih etmesi, bu tavrı karşısında balatayı sıyırıp bağırmaya ve derdini bağırarak anlatmaya çalışan insan hakkında "acaba neden bağırmaya başladı?" diye sormak yerine hakaretvari analizler yapmaya başlaması.

örneğin söylediği şeylere cevap alamayan ve en sonunda bağırmaya başlayan kendi doğurduğu insan hakkında "iyiliği çok sürdü diyordum ah ah." minvalinde cümleler kurmak. çocuk senin çocuğun, on sene sırtında taşı dese taşır ve gocunmaz, kimseye bir zararı dokunmaz lakin sanki iki günde bir tuttuğunu kazığa oturtuyormuş da bir aydır kazık fantezisinden vazgeçmiş gibi garip ve komik cümlelerle bu insanın kişiliğini eleştiriyorsun. neden? sadece canını yakmak için. elini tutup da vurmanı engelleyecek kadar büyüdüğünden dolayı vurarak yakamadığın canını sözlerinle yakabilmek için. yak gitsin. tokat acısı geçer de bu nankörlüğün acısı geçmez sevgili anneler. yakarken aklınızda bulundurun.