şöyle seninle adam gibi kafa kafaya verip oturamadık be arkadaş...tokuşturup şerefe yalnızlıklarımızı bir duru suya sarhoş olamadık...yılların paslanmış kimsesizliğini meze gibi alıp ta ortamıza bölüşemedik...nice acılar yaşadık ağaran gümüşi saçlarımızda nice ölümler zamansız nice ayrılıklar beklemediğimiz kırıldı belimiz, hep suskunluk sandığında bohçaladık hüzünleri, kilitlemeyi bilemediğimiz, şöyle seninle adam gibi oturup dertleşemedik...hadi bir fıkra anlatıver o umarsız tarafından şen şakrak acılarla dalga geçelim
kendimize yaşamayı öğretelim hadi gülümse be arkadaş...
