madem ki büyük taarruz haftasındayız, o halde büyük taarruz haftasında, ulu önder atatürk'ü bize veren ulu anne'ye değinmeden geçmeyelim...
şüphesiz ki büyük taarruz'da, vatanın kurtulmasında onun da emekleri vardı...
tarih 15 mayıs 1919'du. mustafa kemal paşa bir karar vermişti, anadolu'ya geçecek ve milli mücadeleyi başlatacaktı.
annesi ve kardeşine durumu anlattı o gecenin ertesi sabah yola çıkacaktı.
zübeyde hanım içerideki odaya geçti, bir mendil bohçası içinde altın ve bilezikleri oğlu mustafa'ya verdi.
işte zübeyde hanım'ın bu verdikleri ile sivas kongresi'nin masraflarının bir kısmı karşılandı.
manda ve himaye kabul olunamazdı, bu kararın alınmasında en büyük paylardan biri varını yoğunu oğlu mustafa'ya, yani türk milletine veren zübeyde annemizdi.
zübeyde annemizin verdikleri türkiye iş bankası'nın ilk sermayesi oldu. hani bugün birilerinin göz diktiği, hamurunda milli mücadele'nin olduğu iş bankasının ilk sermayesi zübeyde hanım tarafından bağışlanmıştı.
mayıs 1919'da ayrıldığı mustafa'sına ancak 3 sene sonra haziran 1922'de kavuşabildi zübeyde hanım. büyük taarruz öncesi elini öperek helallik isteyen oğulcazına bir annenin edebileceği en samimi duaları ederek uğurladı oğlunu...
lakin mustafa kemal, endişelenmesin diye büyük taarruz için gittiğini söylememiş, annesine çay partisine gideceğini birkaç gün misafirleri olduğu için uğrayamayacağını söylemişti...
tabi zübeyde hanım bu...
neler görmüş geçirmiş.
oğlunun kendisine üzülmesin diye yalan söylediğini anlamıştı.
ve büyük taarruzun 2. günü mustafasına bir mektup yazdı...
"oğlum,seni bekledim;dönmedin. çay ziyafetine gideceğini söyledin. ama ben biliyorum;sen cepheye gittin. sana dua ettiğimi bilesin.
sakın ha savaşı kazanmadan dönme..."
ve mustafa kemal paşa tabi ki annesinin sözünü dinledi...
savaşı kazanmadan dönmedi.
zübeyde annemizin ve oğlu mustafa kemal'in ruhları şad olsun...
