--spoiler--
2. Hem Turkiye basininin hem de Avrupa basininin isyan ile ilgili ilginc saptamalari var: Bu isyan issiz, sigortasiz ve umutsuz Avrupa gencliginin geleceksizlik hissine karsi duydugu ofkenin disavurumuymus. Yani, parlamenter sistemin (kisaca büyük D ile Devlet'in) temel onermelerinde hicbir sorun yok, tum sorun beceriksiz Avrupali yoneticilerin gencleri maruz biraktiklari geleceksizlik duygusu. Anarsistler bu iddiayi da gayet iyi tanirlar. Bu, en sik kullanilan propaganda yontemlerinden biridir: Dusmanin (bu durumda isyancilar) ile alabildigine empati icinde oldugun goruntusunu ver, bir yandan da hem statukoyu koru, hem de dusmanini overek hedef kitlen karsisinda yerin dibine sok. Temel celiski beceriksiz Yunanli yoneticiler ve umutsuz gencler arasinda degildir; temel celiski Devlet'in bizzat varligi ve insanlar arasindadir; durumsal degil ontolojiktir. Isyancilarin basinin (ve bu basinin sosyolog, psikolog vb hizmetkarlarinin) bu iddialarini dikkate almak soyle dursun, onlara kahkahalarla gulmeleri ve onlarla alay etmeleri gerekir (ki buyuk ihtimalle durum budur). Anarsi, Evvelki yuzyilin baslarinda tebayi kontrol ve sucla (!) mucadeleyi bilimsellestirmek icin kurulmus olan sosyolojinin ve ruhun kusatilmasi hulyalarina dalan kardesi psikolojinin sinirlarina sigmayacak kadar buyuk neyse ki!
