bugün nasıl hissediyorsun

bugün de kötü. tansiyonum haftanın diğer üç veya dört günü gibi düşük. halsiz hissediyorum. sürekli kendimi sorguluyorum birilerine içimi dökmek istiyorum ama sürekli telefonlar yüzüme kapanıyor. hiç gibi hissediyorum. kendimi ve hayatımı yönetemiyorum.

bir köpek gibiyim bütün gün gölge altında yatıyor, etrafımda olan biteni ve insanları umursamadan yaşamaya devam ediyorum. içinden çıkılamayacak haldeyim ben bunları yazarken babam içerine hönkörüyor. boğa gibi ağzından çıkan karmakarışık sözler ile beni şikayet edercesine . sevmiyorum, ölse üzülürüm herhalde. bilmiyorum. sürekli ağlak haldeyim alışık olmadığım bir biçimde. son 11 aydır spora giderken, yürürken, yazarken, okurken, duştayken, yemek yerken, haber okurken sürekli ağlama hissi içindeyim. daha fazla düşünmek istemiyorum. psikiyatriden randevu aldım antidepresan veya herhangi bir ilaç lazım bana hayattan soyutlayacak, düşündürmeyecek... olmazsa uyku ilacı alacağım en azından tüm gün düşünmek yerine uyurum.

annem, babam, arkadaşlarım, erkek arkadaşım, diğer tüm hobiler hiçbiri bana iyi gelmiyor olan durumu daha da kötü hale getiriyorlar. ablam ve yeğenim iyiki varlar. yarın uyanıyorsam onlarla geçirdiğim birkaç saatlik hoş sohbet ve güler yüzleri için. bazen de birkaç güzel anı...