ilkokul aşkımla koridorda el ele dolaşıyoruz.
Bir şey anladığımızdan değil. Seviyoruz birbirimizi ve bildiğimiz tek şey el ele tutuşmak.
Öğretmenimiz bizi sanırım bir törende okutulacak şiir için istemiş arkadaşlar bulamamışlar.
Öğretmenimiz de göz atmaya çıkmış.
Sonra bizi görmüş.
Ama biz dalmışız farkında bile değiliz.
El ele tutuşup, arada yanaktan öpmeler.. devlet okulu olum, ters bunlar yaş kaç olursa olsun.
Ulan karşımda bir baktım öğretmenim.
Ben şok.
Güya yakalanmamış gibi belli etmeme çabalarım; öğretmenim merhaba, nasılsınız, burada komşumun çocuğu okuyor, dün ödevini getirmemiş diyerek ama nasıl saçmalıyorum.
Utangaç bir öğrenci olduğumdan olsa gerek galiba öğretmenimiz kızmakTan çok gülümsemişti.
Zaten açılayım diye yanına oturuyordu hep. Sonradan fark ettim.
Benden sonra en uzun ikinci olsa da yarim, başka sıra mı yoktu sanki.
Defterlerimdeki en arka sayfalarda bulunan aşk yazılarını görürmüş, çok sonraları fark ettim.
