140.
-
Rüyamda gururluydum, biliyordum diyordum.
inanmak lazımmış meğer iskambil fallarına.
Uyandım, bakakaldım, hayali bir parmağın,
Bıraktığı yazıya, pencere camının buğusuna.
”hoşçakal”
Bir metropolitanı hafif yüksek bir tepeden izlerken dinlemiştim bunu.
