yaşım 4 civarı.
bir gün köyde, balkondayız.
tavanda da bir kertenkele.
kimse takmıyor, korkmuyor.
bir tek ben çekiniyor, korkuyor ve izliyorum.
en sonunda büyüklerimin bir şey olmaz, bir şey yapmaz sözleriyle rahatlamış ve göz takibini bırakmıştım.
çok geçmedi ki şerefsiz taş çatlasın 3 dakika sonra bulunduğu yerden başıma düştü.
evet onca yer ve hatta onca adam varken, benim başıma.
anasını sattığım.
hala söverim. elim ayağım titremişti. şerefsizsin olum.
