bugün

sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

72 gün diyince az gibi ama 2 ay diyince çok. Öyle değişik işte. Yine "hayat ne acayip ya" moduna girdim gece gece. Yarın iş var oysaki. Sabah erken kalkacağım. Pazartesileri işe gitmeyeli 1 sene oldu ve hala alışamadım. Uyumak için girdiğim yatakta debelenmekten ne zaman vazgeçeceğim? Uyku duzeni diye bir şeyi ne zaman düzene oturtacağım? 25 yaşındasın be kadın. Geceleri uyu artık. Vay be baya iş güç sahibi olduk her gün mecbur kalkıp gidiyoruz. Üniversitedeyken insan hayal ediyor oturmuyor kafasında şimdi 2 sene olacak nerdeyse hala şaşkınım. Biz de büyüdük. Evlendik. Iş güç sahibi olduk. Biz bile! Hayret ya.
Bazen hala 19 hissederken buluyorum kendimi. Işte değişik duygular bunlar. Deneyimliyorum. Kötü gelmiyor bana ve sanki gelmeliymiş gibi de. Ne çabuk alışıyoruz ama üzerine düşünmüyoruz. Hayret.
Neyse... neyse.