sabah beşlerinde telaş telaş, saklanırken yalnızlıklardan,
kapayınca gözlerimi, düşüme kara eller, kara yüzler girmesin diye kaçarken uykulardan,
yusuf iken kör kuyularda, kerem iken yangınlarda, üç fidandan biriyken darağacında,
alıp çeken seni bir dost elidir,
bir çocukluk sevinci,
bir arkadaş sesi,
tüm sanalllıklarıyla, kire, irine, kana bulanmışken fahişe ruhlar
çalmışken bir tutam umudunu ve titrek yanan mumunu, alıcı kuşlar
çekip gitmek niyetinden seni döndüren, bir dost sesidir, gelir peşinden
böyle bir gecenin sabahına yakın duyduğum, o dost sesinin sahibine ithafen...