Tek bir odada geçen bir buçuk saatlik tartışmaya şahit olduğumuz, 1957 yapımı film.
Filmi izlemeden önce birisi "Tek bir odada geçen bir buçuk saatlik tartışmalar" deseydi herhalde izlemezdim; büyükte bir hata ederdim. Film o kadar akıcı ki kesinlikle sıkmıyor; her bir karakter ustaca analiz edilip izleyiciye aktarılmış; sanki her biri topluma farklı bireylere ait birer replika.
Filmin tamamen ön yargılar üzerine olduğunu söylemek bence yanlış, daha ziyade bir sistem ve toplum eleştirisi var; bir kurumun zamanla deformasyona uğramış bir kolu ve buna ait elemanlarının yozlaşmışlığı, adalet kurumuna ve çalışanlarına hata yapmazlar gözü ile bakılıp düşünmenin ve sorgulamanın terk edilişi gibi mühim meseleler vb...
Herşey bitti derken başladığımız noktaya geri dönmesi, sadece konuşup tartışarak kesin bir doğruya ulaşılamaması ayrıca güzeldi.
Sırt dönme ve kağıda yazılan son oy haricinde tat kaçıran bir sahne de yoktu.
