anın görüntüsü

Gündüz trafiği bol olan bu loş ışıklı caddenin sessizliğinde kayboluyordu kahverengi gözleri...

ve en tutkulu bir arzuyla düşlüyordu bazı dünyevi şeyleri...

ev ocak sahibi olacağı o mutlu ve müreffeh yılların özlemiydi bu uzaklara dalıp giden hüzünlü bakışlar... Bir gün müdavimi olduğu soğuk kaldırımlı caddeyi bırakıp... Alıp başını gitse, yine bırakmazdı peşini kahrolasıca Yalnızlık belası..

uykuya dalınca herkes gibi bütün dertlerini unuturdu.. nadiren bulduğu sıcak bir koltukta bundan iyi bir fırsat olamayacağını düşündü... ve deriiin bir uykuya daldı..
görsel