bir ölünün yarına ait günlüğü

Hikaye

Asrı devirmiş bir koca çınara derdimi anlattım. takma dişlerimi ver öyle anlatayım dedi. Verdim ve koyuldu anlatmaya:

Zamanın birinde bir adam varmış. Annesi ölmüş ve doğalı bir hafta olmamış bir köpek yavrusunu almış evine. Bakmış, beslemiş, oyunlar oynamış. dost olmuşlar Nihayet. O kadar çok severmiş ki Sahibi ve sahibinin ahalisi kendisine ne yaparlarsa yapsınlar havlamazmış bile. Ama köpeğin yavruluktan beri Yapılmasını sevmediği bir özelliği varMış. Kuyruğu ile oynanması. Sahibi sarhoş olduğu Bir gece karanlıkta köpeğin kuyruğuna basmış köpek havlamış ama ısırmamış. Bir kere de gündüz basmış daha ürkütücü havlamış korkutmuş. Ve bir kere daha kuyruğuna basınca dayanamamış ısırmış. Adam canının yanmasıyla köpeğini sevmesi arasında kalıp köpeğini dövmemiş ama bahçe kapısının dışına koymuş. Her gün yemek ve su vermiş ama köpek günden güne zayıflamış, hastalanmış. Köpeğin bu halini gören adamın komşusu adamı mahkemeye vermiş. Kadı’nın huzuruna çıkmışlar köpek ve adam.
Köpek de sensin, adam da sensin, kadı da sensin.
Kararını ver.

Dedi.