Gece gece nereden geldiyse aklıma geldi bu it herifin şehir şiiri.
Hani sevmediğimiz adamlar var ya. Yunan'a iteliyoruz onları. Bu adamı da Türk'e itelesek, olmaz mı?
Hatta ismini bile buldum: istanbul kavacık.
Yok lan olmadı bu da. Neyse. Mevzubahis şiirimize dönelim:
"Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim" , dedin
"bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet."
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
