askerlik anıları

Havaların çok soğuk olması, su borularının, kamyonların mazot depolarının, nizamiye kapılarının, araç kapılarının, şanzımanların, kahvaltıdaki reçel, yağ gibi şeylerin hep soğuktan donması. Hatta artık en uç noktada gece nöbetlerinde silahların da donması, sınır hattında kurma kolunun çekilememesi, askerlerin mecburen süngü takarak nöbet tutması.

Soğukla mücadelede tüm stratejilerin iflas etmesi, su borularına sarılan keçeler, mekanik aksamlara Arap yağı bol bulmuş hesabı katman katman sürülen gresslerin, dökülen antifirizlerin Vız gelmesi tırıs gitmesi.

Favori hitap şekli alayınızı sikerim lan olan Albayın artık kafayı kıracak hale gelmesi, tv’den, internetten, teletextten her daim hava durumunu kontrol etmesi, bilimsel bir çözüm bulamayınca kodumun yerinde imam mimam yok mu lan diye alternatif çözüm arayışına bile girmesi.

Böyle kaotik bir ortamda deposu donan araçlar için ısıtmayı teklif etmem. Albayın varsa öyle cayır cayır yanan bir gavur amı getir bizde skek la demesi. Yok komutanım o şekil değil tenekenin içinde kömür yakıp ısıtalım, bizim köyde kışın marş basmayan transitleri hep öyle çalıştırırlar diyince albayın da aklına yatması. Tüm boş tenekeleri yarım boy kestirip Cemil cümle tekerli paletli takımından araçların altında ateş yakmak ve işe yaraması.