sabah uyandığımda etrafın bembeyaz karla kaplı olduğu günleri özledim. mutlu, küçük bi çocuktum.. kahvaltı bile yapmadan arkadaşımla sözleşmişçesine çıkıp yuvarlanırdık o dik ve uzun yokuşta. sonra pistimizin hazır olması gereken süreyi beklemek için eve gidip ıslanan ayaklarımı sobaya uzatıp ısınırdım. okullar tatil olmuş, kahvaltıda da patates kızartması olurdu. akşama doğru pistimiz hazır olunca poşetlerimizi alıp kayardık. inişinin güzelliğinden eğlencesiden, çıkışının yoruculuğunu hissetmezdik. benzersiz bi mutluluktu herhangi bi maddiyatla elde edilemeyecek..
