gecenin şiiri

Tenin bir şiirin kafiyesi gibi duruyor,
El değmemiş o saçların sanki bir cennet kırıntıları,
Dudaklarının bitip boynunun başladığı nokta,
Sen işte o noktanın devamı üç noktanın asla bitmeyecek olan iması,
Sen her zaman kafiye ile biter,
Ben ise virgül diye yanına ilişirdim,
Oysa sen beni ezer geçerdin aldırmadan,
Sen ki kalemin daima nakış tutan ahenk sesi,
ben ise senin sesinin dibinde duran virgül,
Haydi kelimeler bitiyor acele et,
Uzat boynunu uzat tenini bana doğru,
Artık gecenin şerrinden sana sığınıyorum,
O içinde cennetin mevcudiyetini taşıyan sen kokulu tenin,
Benim ise içinde aşk sözcükleri taşan kelimelerim,
Rabbın ol dediğinde koca bir evren için senin birden bire biten tenin,

Haydi şimdi ol!
Haydi arşa yüksel,
Yüksel ki arş yolunu bulsun,
Gece gündüze yol açsın,