atanamayanlar kulübü

Sayımızı bilelim, bilmeliyiz bence. evet, sürünüyoruz ama ölmedik hayat devam ediyor. herkes atanmak zorunda mı, hayat kadrosuz da yaşanmaz mı? oradan oraya gitmeyi, birini bırakıp (ya da atılıp) diğerine geçmeyi seviyorum belki ben, alışkanlık haline gelmiştir belki. zaten her şeye alışır insan. alışma sürecine kadardır mutluluk ya da acı adı artık her ne ise.