babanın garip huyları

"üşüyen tek yerim göbeğim" deyip otururken sadece göbeğine battaniye örttürmesi,dışarı çıkarken göbeğine gazete yada poşet sarması,
tv seyrederken hem uyuklayıp hemde konuştuklarımızı duyabilmesi hatta uyku arasında cevaplar verip geri uykuya dalabilmesi,
bir işle uğraşırken ağzını sıkı sıkıya kapatması ve burnunun nefes alıp vermeye yetmemesi ama ısrarla ağzını açmaması,
balkondaki güvercinlere evin insanıymış muamelesi yapması,
bütün cahilliklerimize rağmen bizim onu aramadığımız kadar bizi arayıp sorması,
yedi gündür eve gelmemesi ve birdaha gelemeyecek olması.