kötülük

göreceli bir durumdur, ki bu yüzden de tarih boyunca psikopat kişilikler kendilerini kötü görmez veya hissetmezler; öyle hissetseler bile suçluluk duygusundan yoksunlardır ve insanların bu yazgıyı (başlarına gelen kötülükleri) hak ettiklerini düşünürler. fakat iyilikten kötülük doğmaz ancak ve ancak negatiften negatif doğar, tarih boyunca kötülük yapan insanlar (illa yönetici olmak zorunda değiller) genelde kötülük görmüşlerdir veya kötü eğitilmişlerdir, yani sudan ateş çıkmaz, fakat ateş (yani kötülük) daha çok şeyi yok ederek, yakarak daha fazla kötülüğün doğmasına, yayılmasına (yangına) sebep olur.