sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Her şeyden korkarken, tamam artık böyle bomboş yaşarım ölmeyi beklerim derken birinin çıkması çok güzel değil mi? Seni hayata döndürmesi, içini..ta derinlere sakladığın duyguları titretmesi, tekrar yaşamayı sevmeni sağlaması, aldığın her nefesin bile mutluluk getiriyor olması müthiş bir şeydir diye düşünüyordum hep. Değilmiş..

Hep dert yandığım bir şey vardı benim, sevdiğim kadar sevilmemek! içimi en çok kavuran şey sadece bu. Hayatıma giren bir kaç sevgiliden hiçbiri bu mutluluğu bana yaşatmadı, bıraktım ben de. Sevmeyi bıraktım, hayatımı kimse girmesin diye sessize alıp bi kenara fırlattım. Tam kabullenmişken biri çıktı, öyle biri ki aradığım her şey var onda. Öyle biri ki, yıllarca görmesem, sesini duymasam, ismini anmasam yine de unutamayacağım. Sinirlenip bir kere vursam, kendi canımı yakmış gibi acıtır gözyaşı dökerim. Yanında iken birini özlemenin ne demek olduğunu, bakarken bile içinin gitmesi ne demekmiş onu anladım.

Aklım hep onda, kalbim aşkı ile dolup taşmaya devam ettikçe verdiği acı katlanılmaz hale geliyor. Bana yer kalmadı, beni bırakıp onu yaşıyorum. Ona bakıyorum, seviyor gibi ama bir de dönüp kendime bakıyorum, ölüyor gibiyim. O küsmesin, incinmesin, üzülmesin, düşünmesin, bıkmasın usanmasın diye umufak oldum haberi yok.

Her yere ilk bahar geldi, ben yaprak döküyorum. içimdeki güneş bir türlü yüzünü göstermiyor, hep soğuk kalbimin köşeleri. Hep korkak çarpıntılarım, sessizce atıyor onun yüzünden. Ne zaman cesaretlensem onun utangaçlığı yıkıyor tüm kalemi, savunmasız kalıyorum..gözleriyle dayanıyor kapılarıma, bakışları ile yıkıp geçiyor duramıyorum önünde. Ağzımı açıp tek kelime edemiyorum, yanıyor canım yeter diyemiyorum, ölüyorum dur artık diyemiyorum..