bugün

8 mart dünya emekçi kadınlar günü

15 yaşımdan beri çalışıyorum. Neredeyse 20 senedir...

Lanet ederek uyandığım sabah sayısı azdır. Severim çalışmayı, işe yaramayı, kimseye bağlı olmamayı.

Bakıyorum, özellikle kadın olarak dünyaya gelmek, coğrafyaya bağlı olarak bir şans meselesi.

Anadolu'daki de kadın, isveç'teki de.
Şansını kendi yaratmak zorunda kalabiliyor bazı kadınlar şartları esnetebildiklerince. Zor, çok zor.

Zamanımda mor çatının koruma evlerini ziyaret ederdiM.

Şiddet görmüş, sokağa atılmış, çocukları ile ortada kalmış kadınlar... Ne yapacaklarını bilmez halde, çaresizlerdi.
iş edindirmeye, şiddet kaynağı kocalarından uzak tutulmaya çalışılıyorlardı.

Bizim coğrafyada da çalışmak bu yüzden önemli. işe yaratmaktan ziyade, hayatta kalmak, direnmek, çaresiz kalmamak...

Tüm kadınların, kadınlar günü kutlu olsun.
Çalışalım, üretelim, çaresiz kalmayalım.