kim ki duk

hayatı boyunca sinema egiti almamış bir yönetmen olması ve resim üzerinden sinemaya geçiş yapması belki de dezavantaj gibi görünen en büyük avantajı ustanın. zira onun betimledigi en mutlu sahnelerde birle bi hüzün yani bi gerçeklik var. boş oda örnegin konu itibariyle öyle evi olmadan tatile yahut baska biyere gitmiş insanların evinde hırsız gibi kalıp sonra bedelini ödemek icin evi toplayıp temizleyerek hayat sürebilecek birinin yer yüzünde var olması imkansızken kim ki duk bunu inanılabilir kılmakla kalmayıp üzerine varsayımlar üretmemizi gerektirmeyecek acık uçlu yarı hüzünlü yarı mesut finallerle yardıran bir yönetmen. zaar ne sevinip ne aptal aptal hüzünleniyosunuz. karışık. çok güzel ve hoş karışık.