Dünya lekesi adındaki şiir kitabından sevdiğim "umur" şiiri.
"beni içeride taş atmaya benzeten evlerde üç kusurlu fotoğrafım vardı
yani babamla annemin birbirine kırk yıl anlattığı üç masalım
işte bu yüzden sana her an bir gülü simsiyah verebilirdim
düşün
bir gülü simsiyah
bir gülü dilim dilim
aslında sana bir şey anlatacağım ve ödün kopacak
gittin.
alnında kapkara bir işe başladım
çalışkan o acıyla çıktım karşıma
dedim ağrıma gidiyor dünyadan oluşmuş harfler
dedim bu yüzden yavaştır aklım
sakardır kalbim
öyle ki hayatı sevmek tehlikesi geçiriyorum bazen.
aslında sana bir şey anlatacağım ve umrun kopacak.
çalışkan o ağrıyla alnımda ölmüş kuşlar
artık her gece özenle bu iki çukuru örtemiyorum
artık bazı yerlere gözlerimi katlayıp gidiyorum
bazen olmak kötü meyveler düşürüyor kalbimden
öyle ki bir odunu sarsalar
onu da içiyorum bazen.
güya sana bir şey anlatacaktım
simsiyah.
dilim dilim
gittin.
çalışkan bir acıyla kaldım yanımda
gittin
her gün bir bardak su döküyorum dünyaya."
