nomos

Yunanlıların kullandığı nomos sözcüğünün kökü olan 'nom' yunanca değildir. Daha gerileri gittiğimizde bu sözcüğün kökeni olabilecek Türkçe kökenli 'om' çıkıyor karşımıza. Om'dan türeyen omurga da 'parçaların kendisine bağlandığı birlik, uyum sağlayıcı' anlamına gelir. Om bazı yörelerde 'Yom' olarak dönüşerek 'töreye uygun davranış' anlamında 'Yomuş' olarak kullanılmış. 'Yom' Dede Korkut'ta da geçmektedir. Baştaki 'Y' harfinin bazı Türk boylarında 'N'ye dönüştüğü çok yaygın olduğundan 'Nom' olarak kullanılmış. Türkçe'de Yomuş, Nomuş olarak yaygın kullanılmıştır. Kısacası Nomos, Namus, Omurga hepsi Türkçe 'OM' kökünden gelmektedir.
Kaynak: http://cengizozakinci.com...loads/2015/02/062-069.pdf