kendimce çözüm olarak gözlerimi pörtletip, bütün öğretmen dehşetimi yüzüme yerleştirerek yayaya durması gerektiğini el işaretiyle belli ediyorum. o ne diyo bu yea diye afallarken, geçip gidiyorum. yayaya çarpmak en büyük korkum, lakin durmam akan trafiğin içinde. arkadaki onlarca insanı, kendimi bir dingilin hatası yüzünden yakamam. ışıklarda beklemeliyiz, yaya geçidini kullanmalıyız. yeni düzenleme caddelere, otoyollara koşabilirsiniz demek değildir.
ps: yaya geçitlerine yaklaşırken hız kesiniz, durunuz, yol veriniz.
