Siz ilkokuldayken hiç, bütün okulun sırada olduğu bir anda, sabah derse girmeden, "andımızı" okudunuz mu? Bütün okulun, sizin sözlerinizi tekrar etmesine şahit oldunuz mu? Ben okudum. Öğretmenlerime teşekkür ederim. Çocuk masumiyetimize işleyen,heyecanımızı tam bir özgüven, cesaret, umut olarak dönüştüren anlardı.
Cumhuriyet, Anadolunun dört bir yanındaki başı kabak yalın ayak, sümüğünü yırtık önlüğünün koluna silen, lastik ayakkabılı, yoksul ailelerin kavruk çocuklarına "Türküm, doğruyum, çalışkanım" diye haykırmasını sağladı, onlara özgüven verdi, her sabah... O sümüklü, siyah beyaz fotoğraflı çocuklar büyüdü; vali, kaymakam, asker, polis, hakim, savcı, avukat, doktor, öğretmen, bürokrat, diplomat, akademisyen, sanatçı, sporcu, siyasetçi, işadamı oldu...Hiç kıvranmaya gerek yok; andımızdan rahatsız olan Türk düşmanıdır.
