sözlük yazarlarının itirafları

Çok yorgunum. Çok denemekten, yanılmaktan,anlatmaktan, anlatamamaktan. Yalnızlığımdan çoğu zaman yalnız kalamamaktan. işi bırakalı iki ay oluyor, herkese her şeye ayıracak vakti buluyorum, kendimle konuşacak vakti nedense bulamıyorum! Günlüğüm yatağımın altında tozlanmıştır belki de. Duyacaklarımdan korkuyorum. Çünkü kendimle konuşursam değişmem gerekecek. Hatta gitmem gerekecek. Sözlüğe bile kendimle başbaşa kalmamak için döndüm. Elimde okumuş olmak için okuduğum bölümüme ek olarak, bir de kariyer hedefimin bile olmadığı departmanda alt yapım olsun diye iş tecrübem var. Şimdi de sırf kalkıp gidebilmek için başka bir şehirde aynı işi yapmaya razı oluyorum. Yani anlamıyorum bu kadar yanlış kere yanlışı ben nasıl biriktirdim? Hiç mi duyamadım kendimi? Şimdi bu çeyrek asırı ben ne yapacağım?