aslında konu sevgili degildir, hayatın ta kendisidir.
sevgiliyle hayatı bulur asık. onun mutlulugu ile hayat guzel, onun aglayısı ile hayat kotudur. o uzulurse hayat kotu, o guluyorsa hayat guzeldir. asık, hayatını sevgilinin ruh durumuyla eslestirmistir. asıga gore, hayat o dur.
hayat, asık olunan kisinin kendisidir. hayat sadece onunla ilgilidir. gerisi bostur, onemsizdir. bir opucuk onu mutlu ediyorsa, hayatın geri kalanına hic gerek yoktur. hayat esittir o.
hayat o ise eger, o nu kaybetmek hayatı kaybetmek olur. kalsın o der asık. hep kalsın. bir tek olsun. cunku hayat o.
asıgın korkusu belirir yavas yavas, sinsice. o giderse, benim hayatım ne olur? benim her seyim o ki, diyerek yalvarır asık icten ice. her ilgisizlik, acaba gidiyor mu korkusunu alevler. kıskanclık, her seyi mahveden...
acaba gidiyor mu diye dusunmek, sevgiliyi kaybetme korkusunu kamcılıyandır. gidiyor, o gidiyor, benim hayatım gidiyor, o nun askı benim, o nun askı benim hayatım... kimse hayatını kaybetmek istemez, o nu kaybederek hayatını kaybetmek kimse istemez. sevgiliyi kaybetmekten korkmak, kendi hayatını kaybetmekten korkmakla esdeger olur. ama kıskanclık, ama hayatını kaybetme duygusu...
korkuyorum o nu kaybetmekten, yoksa hayatım gider.
