gecenin şiiri

Bu karanlık ve geniş dünyada, ışığımın
geçmişte nasıl harcandığını düşündüğüm vakit
Bundan önceki hayatımın yarısı,
Ve tek bir yetenek var ki, ölümdür onu saklaması,
Gelir, lüzumsuz şekilde tekrar bana yerleşir,
Ruhum buna iyice eğrilir, ama ben
Yaradan dönüp de beni azarlamasın diye,
Bana düşen ibadet vazifemi derhal tamamlar,
Böylece yaptığım sevaplar hesabıma konulur sanmıştım,
- Neden Tanrım kalan günlerime bu kadar erken fiyat biçti?
- Neden dünya aydınlığı bana yasaklandı?
Şefkatle soruyorum: - Ama Sabır, bu mırıltıyı,
önleme gayesi ile derhal cevap veriyor:
Tanrı’nın ihtiyacı yoktur,
ne insanın işine,
ne de o Yüceliğin kendi hediyelerine.
O Yüceliğin buyunduruğunu en iyi taşıyan kimse,
Tanrı’ya en iyi hizmeti yapar.
Mevla’nın Devleti Krallara yaraşır bir nesnedir;
binlerce kişi O’nun emrinden sürat alır
Karada ve denizde hiç dinlenmeden vazife başına geçer: -
Keza, böylece kaim ve bekleyiş yapana da hizmet etmiş olurlar.

Adamın Körlüğüne
John Milton

ingiliz edebiyatının önemli isimlerindendir john.