Aslında olanlar değilde, olduğunu sandığımız şeyleri konuşuyor olmamız.
Aslında gerçek bir fikrimiz olmadığı, bize öğretilenleri gerçek sanıyor olmamız.
Aslında hepimizin sonunun aynı olacağını bildiğimiz halde, birbirimizi yiyor olmamız.
Üzüyor elbette, ama uyananlar olduğu gibi uyanmaya başlayanlarda çok, elbette uyuyanların neslinin tükenmeyecek olduğunu bilmek ve bu bilinçle yaşamakta üzüyor.
