bursa

Amacımız nostalji aşıklığı yapmak, eski bursa'yı ulaşılmaz maşuk yerine koymak değil. Fakat şu kareye bakınca insanın içinden bir şeyler kopuyor. Hani güzel olan bir şeyi geri gelmemecesine kaybedersiniz ya onun hüznü işte. Ya da çocuk saflığının bittiği gecenin sabahı gibi bir his. Baktıkça ahmet hamdi tanpınar'a sonuna kadar hak veriyor insan. Şöyle iki saat hakkımız olsaydı. Şu karlı sokaklarda gezebileceğimiz iki saat...

görsel