benim kafamı açan yazarlardandır. lise 1 ya da 2 okulumuza yeni bir din kültürü ve ahlak bilgisi hocası geliyor, daha gelmeden hakkında bir şeyler duyulmaya başlıyor. klasik bir islamcıyım o dönem. hoca geliyor, bize aykırı gelen bir şeyler söylüyor. biz de noluyor lan diyoruz ama tam da anlamıyorum tabi. sonra aradan zaman geçiyor, hocayla iletişim kurmaya başlıyoruz. bana bir kitap ödünç veriyor okumam için, şimdi tam hatırlamıyorum ancak ankara okulu'na ait olmalı. siyerle ilgiliydi herhalde.
gel zaman git zaman o dönem ali şeriatiyi tanıyorum. standarttır dine karşı din okunur, sonra sözleri hoşuma gitti. ebuzeri okudum, kendini devrimci yetiştirmek'i de okudum. araya birkaç tane daha girmiştir ancak aklımda kalanları bunlar.
biraz uzak düştüm ali şeriatiden, ama ne zaman elime alıp birkaç satır okusam kendisine çeker beni. üstelik entelektüeldir epey. şu sıralar elimde yalnızlık sözleri var, ikinci el almıştım. içinde hapishane anısı vardı, ilgimi çekmişti. alırken de fark ettim ki benden önceki sahibi bunu belli ki cezaevinde okumuş, mühür vardı ilk sayfasında. duygulandım bir an, benim okumamla onu tutsakken okuyanın okuması bir mi olur hiç?
