bugün

yalnızlık

övünülecek şey olmayıp edebiyatı yapılmasına anlam verilemeyen bir şeydir. madem ki iki seçenek vardır önünüzde, yalnızlık veya ilişkiler; varsın ilişkinin sorunları çekilmeli, sosyallik ve paylaşmak güzel şey değil midir? hülasa; yalnızlık ki; onun anlatacak neyi var ki, kuru melankolisinden başka. ha itiliyorsak oraya ona da takılmaya gerek yoktur, küsmenin, kırılmanın, pes etmenin gereği yoktur azizim. "Kaderim bu böyle yazılmış yazım demektense; "Olsun bana seninle geçen yıllarım yeter diyebilmek.." daha iyi değil midir?

hülasa; şimdi paşamıza bir saygı duruşu;

"Dediler zamanla hep azalırmış sevgiler
Olsun bana seninle geçen yıllarım yeter

Nasıl olsa her şeyin zamanla sonu yok mu?
Ömür dediğimiz şey küsecek kadar çok mu?"

nurlar içinde yat paşam...

https://www.youtube.com/watch?v=wr5kQrxPsD4