Huzur dinsizlikte değil. Bunları genelde ergen dinsizler öne sürer, bilinçli dinsizler böyle bir iddaa atmazlar ortaya.
Ben, dinsiz olarak ve Müslüman olarak yaşadığım yılları kıyaslarsam, dinsiz olunca mutlu olacak bir dayanağın olmuyor. Çünkü yok olacağını, çürüyüp gideceğini, her şeyin aslında bomboş olduğunu biliyorsun. Hayat bomboş geliyor insana. Kısa bir süre sonra yok olacaksın zira. Ama dinliler için durum öyle değil. Onlar, cennete ve sonsuz hayata inanıyor. Bu Dünya'da tüm kötülüklerin bir yaratıcı tarafından cezasının verileceğini düşünüyor. Bundan büyük mutluluk olamaz ama işte mesele buna gerçekten inanabilmek de. Herkes inanamıyor malesef.
Not: dinsizler derken deistleri ayrı tutuyorum. Onlar dinsiz olsada bir tanrıya inanıyor. Dinlilerden, mutluluk olarak farkları olmaz.
