Sakarya caddesindeki, salaş küçük çay ocağı ve ankara simidi... Ankara' da öğrenci olmanın olmazsa olmazıydı o dönemler.
Fakir ama gururlu gençlerdik. Iyi çocuklardık. Mızırdanmaz, ah vah etmez, hayata lanetler okumazdık.
Mutluyduk beee!!
Karnımız aç olsa da, yüreğimiz dopdoluydu her daim.
Simit, anne gibidir, yüzüstü bırakmaz, bi şekilde karnını doyurur, avuçlarını ısıtır insanın.
