öldürmeyip süründüren şeyler

belirsizlik, iyi ya da kötü olması insanı seçimlere yönlendirir, ama belirsizlik insanın için kemirir, arada bırakır. her an her dakika zorlar aklını, yüreğini. yani -mış gibi olmasıdır bir anlamda, olmaması ya da olması insana elbette bir şeyler katar ama -mış gibi olanlar insanın yüreğini tam orta yerinden düğümler, çıkamaz içinden. hani diyor ya 'olmamasına razıyım, oluyormuş gibi olmasın yeter'. belirsizlikte insan iki kutbu da düşünür, hisseder. zaten bütün sıkıntı burada başlar, kendini hem içler acısı bir halde görür hem de tahayyül edemeyeceği derecede iyi, bütün bu kutup arşınlamalar yıpratır insanın içini. belirsizlik bir anlamda ölümü tatmak gibi bir şey. yani cennet ve cehennemin ortasında bir yerdeyiz, yaptıklarımızla bir tarafa yaklaşıyoruz ya da uzaklaşıyoruz ama bunu bilinçli olarak yapmıyoruz. işte belirsizlik bu hisse yaklaşmak gibi, esasında öldürüyor ama geride bir bedene hapis bırakıyor.