Shi gan, zaman, time.
Kore yapımı. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1716505/+ https://galeri.uludagsozluk.com/r/1716506/+ https://galeri.uludagsozluk.com/r/1716507/+
Shi gan (zaman) "insan neden yüzünü değiştirme ihtiyacı duyar?", bu sorunun sorulduğu bir film olabilir. Ancak daha da ötesi var. Yüz, her ne kadar yaş geçtikçe değişime uğrasa da garipsemeyip benimsediğimiz, her türden eylemimizi duygumuzu belirleyen, "ben"in varolup dış dünyaya yansıtıldığı bir mekan. Tüm bunlara rağmen kişi niçin kalkıp da yüzünü değiştirir/ estetik yaptırır? Shi gan (zaman) filmi, bu konuyu bir çiftin ilişkisi üzerinden anlatıyor. Çift 2 yıllık beraberliği sonunda, "benden sıkıldın mı?", "hep aynı yüzü görmekten sıkıldın değil mi?" sorularıyla boğuşuyor.
insan kendi yüzüne alışıyor, hatta alışmasına gerek bile kalmadan benimsiyor, ancak filmi izledikten sonra zihnimde şu düşünce belirdi: kişi kendi yüzüne ne kadar alışkın olursa olsun, sevdiği kişinin kendi yüzüne alışmasına tahammül edemiyor. Filmde görüldüğü gibi bu alışmışlık durumu kişide özgüven eksikliği, aşırı kaygı ve paranoya tutumlarını sergilemesine neden oluyor.
Her neyse, güzel filmdi ve bana göre bir kereden fazla izlenilmesi gerekiyor.
(bkz: kim ki duk)
