kendime not

entry740 galeri ses1
    459.
  1. eski türkçeden bugüne gelen bir fiil var: üz-mek.

    kesmek, koparmak anlamındaki üz- den üzüm türemiş. salkımdan koparılıp yendiği için. ve tabi üzmek ve üzülmek... kalbin kırılması.

    insan, kalbi hassas bir terazi niteliğinde... her zaman iyi niyetin, düşünenin üzülmesi vakidir. üzülmek kadar üzmek de bir mefhumdur ki onu ihmal edemezsiniz. insan komplike anlaşılmaz bir varlıktır, belirsizliğin ve kaosun ortasında ne yapacağı asla belli olmayandır.

    ne incinen, ne de inciten ol... kimseye muhtaç hissiyatında kalma, kimseye yukardan bakma.

    üzüm üzüm üzülme! üzüm üzüm üzme.
    13 ...
bu entry yorumlara kapalı.
© 2025 uludağ sözlük