uzun süredir bilim, felsefe ya da eğitim kitapları okuyordum. bi ufak edebiyat molası verdim ilahi komedya ile.
sanatın referanslarla yükseldiğini hatırlattı bana ve nitekim neden kendi dilimin edebiyatına katlanamadığımı da. içinden gelip yazdığın yemek tarifi gibi şiir oluyor işte. her kelimenin arkasından tarih, sanat, mimari, edebiyat, politika, felsefe, dinler, inançlar, insanlar çıkıyor. o zaman sanat gerçek anlamını kazanıyor.
tapındığım adamlardan birinin en nadide işlerinden birinin ilhamıdır inferno bi de. tüm ilham oldukları bi yana, bu adamla da tanışın istedim
(bkz: auguste rodin)
