zihinini tam aktif kullanabilecek tecrüben yoktur, her bilgiye erişim iznin yoktur. yatma saatini, yediğin yemeği bile birileri belirler. bedensel olarak güçsüz ve dirençsizsindir. arkadaş olmak zorunda kaldığın akran insanlar pokemon izler, burnunu karıştırır, tamamen şuursuz konuşur ve davranırlar.
daha öncede yazmıştım bunu ama ben çocukluktan erken çekildim. hiç pişmanlık duymadım çünkü ben çocukken, beni mutlu etmesi beklenen şeyler beni sıkıyordu. hala sıkıyor.
o sebeple ki, öğrencilerime de çocuk gibi davranmıyorum. çocuk değiller, şimdilik kısa boylu insanlar sadece. istedikleri gibi yaşamalılar. her çocuk masa kenarı kemirmekten, topla pencere kırmaktan, boyama yapmaktan falan hoşlanmak zorunda değil.
