biri devlet borcu ki doğrudan olan yani isteyenle veren arasında direkt bir kontakt ile oluşan ve de sonradan satıp savarak ödenen ımf borcu,
diğeri de ülkenin önde gelen firmalarının tabii oldukları devletin referansıyla, garantör unsurlarla destek çıkmasıyla dışarıdaki para kasalarından; bankalardan ve finansal temellerden edindikleri borç.. dolaylı borç.
lâkin dışarıdan bakıldığında türklerden atıyorum 300 milyar dolar alacaklıyız yahut türklerin bu kadar borcu var deniliyor.
devletmiş milletmiş kamuymuş özelmiş demeden..
örneklersek;
ben aile reisiyim ve sıkıştıkça oradan buradan borç alarak ay sonunu getirmeye çalışıyorum ama benim üzerime olan cep hattını da misâl dayım kullanıyor..
ben kendi borcumu evdeki eşyaları ve kendime ait olan telefonu ya da arabayı motorsikleti vb satıp ödüyorum; zaten zararına duruyordu deyip de avunarak falan.. bu imf olsun.
dayım da , o şerfesiz dayım hattın üzerine iki cihaz alıyor eş dostla prosedürleri atlayarak.. sonra da ne hattın faturasını ne de cihazları ödüyor, ilgili firmalar da faiz üstüne faiz koyuyor.. bu da dış borç, zorlasan cari aćık zira o borcu da ödeyecek olan ben olduğumdan cepteki açık büyüyor..
yahut da evkur'dan bir tanıdık iphone 8 alıyor ki kefilsiz ise bu imf borcu, kefil de bensem yarağı yiyorum; ödemiyor o yavşak, evkur da sağolsun ski bize doğrultuyor da basıyor faizi.. bu da dış borç!
