2 temmuz 1993 sivas katliamı

orada ölenler sadece aydınlar değildi insanlıktı. aydınların ölmesinden mutlu olan insanlar var ve ne yazık ki aramızdalar. insanların ne olursa olsun yaşama hakkı vardır düşünceleri ne olursa olsun, bu zihniyet değil miydi masum gençleri asan. sivas'ta sadece kılık değiştirmiştir ve üzerlerine cüppelerini çekip gitmişlerdir. bu katliamı kınayanlar şehir halkını hiçbir zaman kötü düşünmemiştir lakin ortada bir gerçek vardır ve orada insanlar canlı canlı yakılmıştır. bazılarının başbağlar'da da masum insanlar öldüğü için madımak olaylarına kin duymaları gariptir lakin bu pislikleri ancak pislikler yapar yani insanların canına kastetmeyi. bundan mutlu olan insanların insanlığındanda şüphe etmek lazımdır. orda insanlar niye öldürüldü aynı dine mensup oldukları fakat farklı mezhebi benimsedikleri için mi, ateist oldukları için mi, yoksa komünist oldukları için mi. kim koyuyor bu doğruların kurallarını neye göre yargılayıp infaz edebiliyorsunuz orda insanları. 2 kez sivasta bulundum birincisi olaylardan kısa bir sure sonraydı madımak oteli daha yeniden yapılmamıştı ama insanların yüzünde üzgün bakışlar vardı. ikinci gidişimde turnuva için gitmiştim ve bir otelde kalmamız gerekiyordu restore edilmiş madımak oteli hala dimdik ayaktaydı sanki o kadar insana mezar olmamış gibi, içeri girdiğimde hala ölüm vardı içerde sanki hitlerin yaptığı katliamdan geriye kalan ölümler gibi. ama ne yazık ki bunları yapanlar şu an serbest bırakılmak için uğraşılıyor daha nice yürekler yaksınlar diye, istedikleri zaman ellerini kollarını sallaya sallaya danıştaya saldırabilsinler diye, cumhuriyet gazetesine bomba atabilsinler diye, bu ülkenin aydınlarını öldürebilsinler diye. uğur mumcu 'yu öldürdüler yetmedi ahmet taner kışlalı yı öldürdüler yetmedi 37 aydını diri diri yaktılar yetmedi, sıra kimde peki.