ben bu yazıyı sana yazdım

birini çok sevdim o benim kıymetimi bilemedi hala o aklımdayken sen çıktın geldin "seviyorum" dedin "aşığım" dedin aylarca beni kazanmak için uğraştın ama ben hala daha önceki yaranın iziyle uğraştığım için hala içten içe "seninle olmayı kabul edersem ve o sırada o gelirse" diye düşündüğüm için seninle bir şeylere başlayamadım. Bana baktığında için gidiyordu görüyordum gözlerinde, beni 1 dk görebilmek için evinden kalkıp iş yerine geldiğini hatırlarım sadece ve sadece 1 dk için, gözlerimin içine baktığında gözlerinin dolduğunu benimse sana sarılmak yerine gözlerimi kaçırdığımı hatırlarım, sana sonuna kadar güvendiğimi senin yanındayken kendimi çok mutlu hissettiğimi hatırlarım. Şimdi sen yoksun seni görmezden gelişlerimle terslemelerimle kaybettim o kadar pişmanım ki oturup sigara içtiğimiz bir bank vardı hani evimin arkasında bugün eve dönerken istemsizce oraya oturdum dakikalarca kalkamadım, ne gariptir ki şimdi anlıyorum her yerde bi anımız var. Belki çok geç kaldım ama seni çok özledim, beni affet...