bugün

el cahız

cahız, patlak gözlü, çirkin yüzlü demektir. ebu osman, nâm-ı diğer cahız, gerçekten de yoksul bir âilenin patlak gözlü, ablak suratlı çocuğuydu. bu sebeple cahız lakabı ona çevresi tarafından verilmiş bir isimdi.

lâkin cahız çirkinliğiyle hemen hiç meşgul olmamış, kendisi bu hususta şöyle der;

"insanın fizikî görüntüsü kendi eseri değildir, kî çirkinliğinden dolayı üzülsün ya da güzelliğinden kendine pay çıkarsın. bu görünüşüm benim eserim değil, kî aşağılık, küçüklük hissine kapılayım. ne gözlerimi ben oydum, ne de yüzümdeki çukurlar benim eserim. ben bana âit olmayan yaratılışımdan kendimi sorumlu tutmam. kaldı kî, allah kulunun dış görünüşüne değil iç âlemine, amellerine ve niyetlerine bakar ve ona göre değerlendirir kulunu!"

ibret verici bir cevap değil mi gerçekten!