o severek başladığım mesleğimin 7-8. senesinde fazla rutin hayattan sıkılmamdan ötürü alese girip akademik alanda çalışmaya karar vermişim.
hayalimdeki kadınla evlenmemişim. belki karşısına çıksam sesi titreyecek, benimse ellerim terleyecek heyecandan. ama olmamış. ama yine de evlendiğim insanı seviyorum, beni seviyor ve bana bağlı. seviyordan ziyade daha çok saygı ve güven temelli bir evlilik olmuş gibi. ama öyle güzel ki. karakter olarak sessiz birisi, ağırbaşlı, sınır ne bilen birisi. aslında çocukluktan beri hayal ettiğim insan tipi diyebilirim.
3 çocuğum var ellerinizden öper maşallah. metehan, aybüke gökçe ve son numara göktuğ.
metehan sosyal bilimler lisesinde, aybüke gökçe ortaokul sonda lise sınavına hazırlanıyor, göktuğ ise ortaokula yeni başladı.
anne babam çok şükür sağlar. memleketteler, ilçede. kardeşlerimin biri mühendis olmuş, öteki doktor adayı. ikisi de ankara'da.
ben ise memlekete 2-3 saat uzaklıktaki bir büyükşehirdeyim. dairenin borcu biter bitmez, memlekete yakın bir de yazlık almışım. onun taksitlerini ödüyorum. kardeşimin eğitim masrafını da ben karşılıyorum, aslan parçam benim.
bu ara da eşim ise öğretmen. ama branşlar farklı meslek alanında ikimizde birbirimize saygı duyuyoruz bir rekabet olmuyor pek. o ales düşünmüyor. çocuklarla birlikte oldukça mesleğine aşık olan birisi. mesleğine aşık olmasını seviyorum. ev işlerinde yardımcı olmak istesem de elimden pek gelmiyor işler biraz ona kalıyor. ama çabalıyor olmam yetiyor ona.
ömrün yarısı gitmiş. hayatın önemli çoğu virajı dönülmüş.
halen genç sayılırız lakin yaşlanıyoruz sözlük.
